Talizmany i amulety
Wśród ludów muzułmańskich wszelkiego rodzaju amulety i talizmany są bardzo rozpowszechnione. Używane są one dla osiągnięcia różnych celów, a mianowicie ochrony życia, dorobku, zdobycia majątku, urody, a najczęściej chronią przed złym okiem. Wiara w złe oko jest bardzo rozpowszechniona. Złe spojrzenie może celowo wyrządzić szkodę innemu człowiekowi. Oczy w wierzeniach ludowych mogą być instrumentem transmisji złych życzeń lub mogą emanować bezwiednie szkodliwą energię z człowieka.
W Afryce Północnej za szczególnie niebezpiecznego człowieka uważa się takiego, który posiada złe spojrzenie i do tego "złe usta". Złe oczy bardzo często przynoszą różne nieszczęścia. Dlatego też przeciwko złemu oku jest wiele amuletów i talizmanów. Arabowie przedmuzułmańscy używali amuletów z kamienia, skóry wielbłądziej, kopyt różnych zwierząt itp. Obecnie najbardziej rozpowszechnionym materiałem do wyrobu amuletów jest papier, na którym napisane są różne zaklęcia, wersety koraniczne oraz specjalne magiczne formuły. W meczetach Iraku przywiązuje się do balustrad wstążki, kolorowe nici i kawałki różnych tkanin.
Napisy na amuletach może umieszczać jedynie człowiek posiadający specjalną łaskę i nadprzyrodzoną moc, która sprawia, że amulet może spełniać swoją rolę. Ważną rolę odgrywa także atrament, tusz lub inny materiał piśmienny. Z chwilą napisania na papierze magicznej formuły amulet nabiera wartości i można go użyć w rozmaity sposób. Niektóre amulety oprawia się w skórę i wiesza na szyi, inne moczy się w wodzie i następnie wodę się wypija, a amulet spala, jeszcze inne zaszywa się w ubraniu.
Różnorodne są amulety i talizmany noszone przez kobiety najczęściej w postaci pierścionków, naszyjników, bransoletek, medalionów itp. Teksty wyryte na tych amuletach można podzielić na dwie kategorie: magiczne znaki, cyfry i symbole oraz teksty wzięte z Koranu lub średniowiecznych ksiąg teologicznych.
Specjalny rodzaj talizmanów i amuletów stanowią przedmioty wzięte ze świętych miejsc, takie jak kamyki, ziemia, kawałki drzewa. Wielu pielgrzymów odbywających podróż do Mekki przywozi stamtąd grudki ziemi, trochę piasku, czy też odłamki głazów. Oprawione w złoto, srebro, skórę, stanowią one bardzo cenne relikwie dla niejednego muzułmanina do końca życia, a niejednokrotnie są przekazywane z pokolenia na pokolenie.