Świadomy sen i podróż do innych światów
,,Nauczę Cię, jak sterować własnymi snami" powiedział stary czarownik plemienia Yaqui, swemu uczniowi Carlosowi Castanedzie. Don Juan starał się przekazać Castanedzie wiedzę o pozyskaniu mocy i umiejętności świadomego uczestniczenia we własnych snach. ,,Sen jest równie ważny, jak umieranie lub każda inna rzecz w tym przedziwnym świecie" dokończył szaman. Gdy Castaneda osiągnął biegłość w sztuce śnienia, mógł zacząć poznawać ,,inne światy". Wedle słów indiańskiego czarownika te alternatywne rzeczywistości miały tak samo duże znaczenie, jak nasza rzeczywistość codzienna.
Pewnego razu przebywając w jednym z ,,innych światów" Castaneda zetknął się z obcymi stworzeniami, które Don Juan nazwał ,,istotami nieorganicznymi". Zamieszkiwały one mroczne tunele i zamierzały uwięzić antropologa w ich świecie (światy te można porównać do czegoś jak podróże astralne). Jednak Castaneda stoczywszy z nimi walkę przy pomocy Don Juana zdołał umknąć z powrotem do własnej rzeczywistości.
Magia snu była tylko jedną z umiejętności, którą Castaneda nabył pod okiem Don Juana. Nauczył się także ,,zatrzymywania dialogu wewnętrznego", ,,skradania się" i ,,sięgania wstecz". Były to metody wykraczania poza zwykłą rzeczywistość podobnie jak ,,skradanie się" wymagało identyfikowania zachowań nawykowych i pozbywania się ich na rzecz nieprzewidywalnych działań spontanicznych. ,,Sięganie wstecz" polegało na wspominaniu wszystkich osób napotykanych w ciągu życia, przy jednoczesnym wykonywaniu ćwiczenia oddechowego, którego celem było pozbycie się balastu emocjonalnego związanego z każdym wspomnieniem.
Pierwszy etap nauki i wtajemniczania Castanedy polegał na zażywaniu roślin halucynogennych, takich jak bieluń i pejotl. Pierwsze doświadczenia narkotyczne Castaneda opisał w książkach ,,Nauki Don Juana" (1968), ,,Odrębna rzeczywistość" (1971). Dzięki treści odwołujących się do narkotycznych wizji pozycje te stały się kultowe. Największą kontrowersją wokół Castanedy był po prostu fakt, że jego książki są wytworem wyobraźni.
W ostatecznym rozrachunku kwestia autentyczności historii opisywanych przez Castanedę, odgrywa drugorzędną rolę. Dzieła te zarysowują bowiem rzetelną i wysublimowaną filozofię, połączoną z systemem wiedzy magicznej, którą można zastosować w naszej rzeczywistości.
Ciekawe jest to, że pod wpływem substancji odurzających człowiek ,,otwiera się" na doświadczenia wybiegające poza zwykłe poznanie. Dla jednych będzie to droga do samorozwijania i doskonalenia. Inni postrzegają to jak ,,otwarcie drzwi" dla sił nieczystych, które oddziałując na nas będą nam przekazywać fałszywe ideologie. Jedno jest pewne takie zjawisko występuje i nie należy go ,,wkładać między bajki". Dla zainteresowanych polecam książkę utrzymaną w tym samym klimacie Allan Kardec ,,Księga Duchów".
Patrz też: Robert Monroe i oobe