Obrzezanie
Obrzezanie (berit mila) jest pierwszym obrzędem religijnym, z którym w swym życiu spotyka się żydowski mężczyzna. Pochodzenie tego obrzędu, który był zapewne kiedyś obrzędem inicjacyjnym, nie zostało do dziś w pełni wyjaśnione. Uważa się je w judaizmie za obowiązkowy znak przynależności i przywiązania do religii oraz za ,,odciśnięta na ciele" znamię przymierza zawartego między Bogiem a Izraelem. Obrzezanie jest bowiem zabiegiem usunięcia napletka. Dokonuje się go w ósmym dniu po narodzeniu.
Niegdyś sam ojciec wykonywał tę czynność, później zaczął spełniać tą czynność powołany do tego specjalista mohel (,,obrzezywacz"). Obrzezanie uważa się za uroczystą chwilę dla całej gminy. Aktu obrzezania dokonuje się wśród uroczystych ceremonii. Jedna z kobiet wnosi chłopca do pomieszczenia, gdzie obrzęd ma być wykonany, i podaje go ojcu. Ten z kolei podaje chłopca mohelowi, który umieszcza go na ,,tronie Eliasza". Potem unosi chłopca i umieszcza go na poduszce na kolanach opiekuna, zwanego sandak, będącego odpowiednikiem ojca chrzestnego. W tej pozycji mohel dokonuje zabiegu wypowiadając odpowiednie formuły błogosławieństwa. Również ojcu chłopca wypowiada błogosławieństwo ku czci Boga. Potem mohel odmawia modlitwę, podczas której nadaje imię dziecku. Po tej ceremonii następuje posiłek mający także religijny charakter. Śpiewa się podczas posiłku specjalne hymny i odmawia modlitwy za rodziców, za sandaka, za dziecko i za mohela, oraz o przyjściu Mesjasza i ,,sprawiedliwego kapłana".
Obrzezanie jest obowiązkowe dla mężczyzn chcących przejść na judaizm, czyli dla prozelitów.
Bar micwa
W 13 roku życia żydowski chłopiec przyjmuje na siebie pełne wykonywanie religijnych obowiązków, tzn. staje się pełnoletni wobec prawa religijnego. Z tej okazji od XIV wieku odbywa się w synagodze specjalna uroczystość w zasadzie w pierwszy szabat po trzynastych urodzinach chłopca. Wzywa się go wówczas do odczytania fragmentu Tory i tekstu ksiąg prorockich. Po ceremonii chłopiec wygłasza własny komentarz do odczytanych tekstów. Następnie, aby uczcić fakt wypełnienia religijnego przykazania i wejścia do grona w pełni odpowiedzialnych wyznawców judaizmu, odbywa się uroczysty posiłek świąteczny w większym gronie.
