Ofiary z ludzi kiedyś i dziś. Czy nadal są składane ofiary z ludzi?
Temat składania ofiar z ludzi jest bardzo trudny i niewiarygodny dla wielu osób. Z historii wiemy, że składanie ofiar z ludzi było praktykowane w wielu regionach naszego globu – od Chin przez Afrykę, Amerykę i Europę. Zwłaszcza rytuały przeprowadzane przez Azteków w Meksyku przyprawiają o gęsią skórkę. W dawnym Meksyku składano ofiarę z serc ofiar. Przed śmiercią ofiary były zamęczane na śmierć. Do rytuału należało również obdzieranie ludzi żywcem ze skóry. U Etrusków rozgrywano krwawe walki, gdzie zabitym na polu walki nakładano na twarz maskę Boga Śmierci. Co ciekawe nawet dowódcy rzymskich oddziałów decydowali się na złożenie siebie w ofierze, ponieważ w ten sposób chcieli uzyskać przychylność bogów, aby wygrać bitwę.
Ofiary z ludzi praktykowane były od zarania dziejów. Trzeba być niezwykle naiwnym, aby wierzyć, że wraz z rozwojem cywilizacji to się skończyło. Uważam osobiście, że rozwój technologii pomaga w dalszym mordowaniu. Płody z aborcji są nadal używane do celów magicznych. W Chinach najbogatsi płacą bajońskie sumy, aby zjeść zupę z takiego płodu.
Najwięcej kontrowersji wzbudzają fragmenty z Biblii, które wskazują na to, że wierzący składali ofiarę dla Boga z ludzi. Nie ma co do tego wątpliwości, że w dawnym Izraelu składanie ofiar z ludzi było na porządku dziennym. W księdze Sędz. 11,1-40 możemy zapoznać się z historia Jefty, który złożył Bogu obietnicę, że kiedy wygra wojnę i wróci do domu, to w podzięce dla Boga na ofiarę całopalną złoży to, co wyjdzie na spotkanie. Pech chciał, że na spotkanie z nim wyszła jego córka. Część teologów sugeruje, że kobieta złożyła śluby czystości i tak wyglądała jej ofiara dla Boga, ale to całkowita bzdura. Córka Jefty poprosiła o dwa miesiące opóźnienia do czasu realizacji przysięgi swojego ojca. Kiedy wróciła jej ojciec złożył ją w ofierze.
W Drugiej Księdze Kronik czytamy historię o tym jak Mesza, król Moabu złożył w ofierze swojego jedynego syna. Mesza złożył swojego syna w ofierze, aby przebłagać swego boga o zwycięstwo w bitwie z Izraelitami. W 2 Król. 3:27 czytamy: Wtedy (Mesza) wziął swego syna pierworodnego, który miał objąć po nim panowanie, i złożył go na całopalenie na murze.
Król Amalekitów został złożony w ofierze. W I Sam, 15:33 czytamy: Samuel zaś rzekł: Jak miecz twój pozbawiał kobiety dzieci, Tak niech wśród kobiet i twoja matka będzie pozbawiona dzieci, i porąbał Samuel Agaga w kawałki przed Panem w Gilgal.
Pismo Święte jest pełne bardzo okrutnych opisów. Wiele osób uważa, że Jahwe to inny Bóg niż ten, który jest objawiony przez Chrystusa. Nie ma co zaprzeczać, że były składane ofiary z ludzi ku jego czci.
Odkrycia archeologiczne potwierdzają autentyczność tych mordów rytualnych. W Gezerze, w najświętszej części świątyni, odnaleziono szczątki sześcioletnich dzieci, które zostały złożone w ofierze całopalnej, i dwie rozłupane czaszki osób dorosłych. W Meggido odkryto szczątki 15 letniej dziewczynki, która została złożona w ofierze i pogrzebana w murach fundamentowych jednego z obiektów architektonicznych.
Trzeba sobie zadać pytanie, czy Bóg chciał takich ofiar? Odpowiedź brzmi: nie.
Kto dopuszczał się celowych ofiar ludzi ku czci Jahwe? Kananejczycy mieszali wierzenia związane ze Stwórcą z własnymi wyobrażeniami. Boga nazywali El. Wierzyli, że stworzył on człowieka i wszystkie zwierzęta. Wierzyli oni również w innych bogów. Na początku utożsamiali się z tym, że jest jeden najwyższy Bóg, ale z czasem ich wiara uległa wielkiemu skażeniu i deformacji. Kananejczycy bardzo mocno utożsamiali się z kultem przodków. W piwnicach ugaryckich domów chowano zmarłych. Tam modlono się i proszono zmarłych o radę. Kananejczycy uprawiali nekromancję i spirytyzm. Bardzo chcieli zyskać przychylność swoich bogów i składali im w ofierze dzieci, które palili bądź grzebali żywcem.
Kananejczycy z czasem zaczęli czcić boga, którego nazywali Panem. Słowo baal znaczy Pan, dlatego nie zawsze odnosi się do Stwórcy i Boga Jahwe.
W celu zwiększenia płodności, mężczyźni i kobiety uprawiali prostytucję świątynną, którą dedykowali Baalowi i Asztarte. Zgodnie z wierzeniami Kananejczyków Baal współżył z jałówką. Jego kapłani naśladowali go, aby zapewnić płodność ludziom i zwierzętom.
Można zasugerować, że było wiele sekt i kultów, które były kojarzone z wiarą w Jahwe, ale były one zdeformowane i mocno odbiegały od zasad, które Bóg przekazał ludziom. Starotestamentowi prorocy ostrzegali przed kultem bożków i wszystkimi ohydnymi praktykami, jakie były z tym związane, czyli nierządem seksualnym, składaniem dzieci w ofierze, czy tworzeniem i ubóstwianiem wizerunków, czy rzeźb tych fałszywych bóstw.
Nie twierdzę, że wyznawcy Jahwe nie składali w ofierze ludzi, ale było to wynikiem ich błędnych przekonań i nie stosowaniem się do zasad, a nie przykazaniem narzuconym przez Boga.
Odbiegając od Pisma Świętego współcześnie mamy naprawdę wiele kultów, które praktykują ofiary z ludzi. Hiszpański Żyd Mojżesz bar Szem Tow de Leon z Guadalajary stworzył tajemne dzieło i opatrzył je tytułem: Sefer ha Zohar, co można przetłumaczyć jako Księgę Blasku.
W Starym Testamencie nie znajdziemy informacji o kulcie kabały. Kabaliści stanowili niewielki krąg wtajemniczonych, którzy w sekrecie przed ogółem odkrywali i interpretowali prawdziwe znaczenie tekstów biblijnych. Nie do końca się z tym zgodzę, że tam chodziło o interpretowanie tekstów, tylko związanych z Biblią, ponieważ kabaliści praktykują magię i czynią wszystko, co jest zakazane w Biblii. Mamy kabalistów, którzy rozważają drzewo życia i bardziej można to utożsamiać z systemem filozoficznym, aniżeli jakimiś ofiarami z ludzi. Mylne będzie, więc przekonanie, że każdy kto praktykuje kabałę składa ofiary z ludzi.
Słowem kabała określa się tajemnice żydowskiej tradycji mistycznej. Jest to zarazem teoria filozoficzna i praktyka bliska medytacji. Najgłębsze korzenie kabały sięgają starożytności.
Oskarżenia Żydów o mordy rytualne mają naprawdę długą historię i zachęcam do zapoznania się z literaturą na ten temat. Bardzo dużo wiadomości można znaleźć w bibliotekach cyfrowych z okresu międzywojennego. Nie był to taki temat taboo jak obecnie.
Kościół katolicki na przestrzeni wieków beatyfikował około 23 ofiar rytualnych dokonanych przez Żydów.
Wyświęceni zostali między innymi:
- Wilhelm z Norwich (Anglia)
- Błogosławiony Michał z Sappenfeld (Niemcy)
- Mały św Hugon z Lincoln (Anglia)
- Święte Dzieciątko z La Guardia (Hiszpania)
- Czcigodny Harold z Gloucester (Anglia)
- Św. Szymon z Trent (Włochy)
- Błogosławiony chłopiec Johanneken (Siegburg, Niemcy)
- Św. Dominika z Saragossy (Hiszpania)
- Św. Ryszard z Pontoise (Francja)
- Błogosławiony Werner z Oberwesel (Niemcy)
- Rudolfa z Berna (Szwajcaria)
- Pedro Arbuez (Hiszpania)
- Błogosławiony Robert (Bury-Saint-Edmunds, Anglia)
- Św. Lorenzino (Vicenza, Padwa, Włochy)
- Błogosławiona Urszula z Lienz (Niemcy)
- Andreas z Rinn (Austria)
- Św. Sigber z Kolonii (Niemcy)
Oskarżenia o mordy rytualne kierowane były wobec Żydom jako całej rasie. Chociaż zdarzało się, że przedstawiano to inaczej, że wśród Żydów jest obrzydliwy kult, to jednak uważano, że większość Żydów to praktykuje. Twierdzenie, że wszyscy Żydzi są zaangażowani w takie praktyki jest krzywdzące.
Demoniczny kult wyłonił się na bazie judaistycznej kabały oraz doktryn magicznych. Żydzi byli nie tylko utalentowanymi handlowcami, zarządcami pieniędzy i uzdrowicielami, ale służyli jako magowie i czarodzieje, szczególnie w okresie średniowiecza i renesansu. Żydzi byli prawdziwymi autorytetami jeśli chodzi o uprawianie magii. Używali krwi ofiar do tworzenia potężnych zaklęć.
Żydowskie wierzenia obejmowały całe metafizyczne spektrum, od demonów, numerologii, astrologii, nekromancji, wróżbiarstwa, do Golema. Wiara w rabinów, którzy mieli wielką moc uzdrawiania była silnym składnikiem żydowskich wierzeń w czasach starożytnych, średniowiecznych i renesansowych. Składanie ofiar z ludzi łączyło się bardzo mocno z tym systemem wierzeń.
Według podań historycznych w czasie święta Purim oraz Podczas Paschy (marzec lub kwiecień) chrześcijanin był porywany, torturowany, często ukrzyżowany, zabijany i wypatroszony z krwi. Jego krew stosowana była do praktyk magicznych ku czci diabła. Ofiarą zwykle bywał dorosły podczas święta Purim, ale podczas Paschy na ofiarę wybierano dziecko. Pascha była obchodzona z okazji wyjścia Żydów z niewoli. Żydzi, aby nie dosięgła ich kara śmierci pierworodnych kropili swoje drzwi od mieszkań krwią, aby nie spotkała ich kara. Purim ma swoje podstawy w księdze Estery. Haman, który nienawidził Żydów zginął na szubienicy, na pamiątkę tego zdarzenia Żydzi świętują od tamtej pory.
Nawróceni Żydzi zeznawali, że mordy rytualne są zgodne z prawami zawartymi w Talmudzie. Były główny rabin Teofit wyznał, że mordy rytualne mają miejsce zwłaszcza w żydowskie święto Purim oraz Paschy. Na święto Paschy używa się wina i macek. Niewielka część krwi ofiary jest wlewana do ciasta i wina. Głowa rodziny, to wszystko miesza. Następnie opróżnia kilka kropel świeżej krwi lub sproszkowanej do szklanki, zwilża nią palec lewej ręki i spryskuje (błogosławi) nią wszystko na stole. Następnie głowa rodziny mówi: W ten sposób prosimy Boga, aby zesłał 10 plag na wszystkich wrogów wiary żydowskiej. Następnie jedzą, a na końcu głowa rodziny woła: Niech wszyscy poganie zginą, jak dziecko, którego krew zawarta jest w chlebie i winie. Mordy rytualne są praktykowane przede wszystkim przez Żydów, którzy uznają Talmud. Żyd wierzy, że w ten sposób rozgrzesza się ze swoich grzechów.
Zasady dotyczące Purim były inne. Purim wymagało, aby dorosły został zabity i torturowany jako żywa podobizna Hamana z księgi Estery. Z historii znane są przypadki, gdy bandy pijanych Żydów atakowały chrześcijan o tej porze roku, gdy zbliżało się święto Purim.
Czy to wszystko historię wyssane z palca? Niestety, ale nie. W historii w różnych krajach świata możemy znaleźć wiadomości o tym, że dzieci padły ofiarą mordów rytualnych. Skupię się na paru, bo nie jestem w stanie przytoczyć ich wszystkich.
1919
Incydent w Massachusetts, USA
Historia została opisana w lokalnej gazecie z 22 kwietnie w Fall River. Gazeta opisywała historię 4 letniego chłopca, który został zwabiony przez Żydów do piwnicy, gdzie go przekupiono, aby pozwolił im pobrać krew. Podcięto mu język i pobrano krew.
1919
Chicago, Illinois
Materiałów prasowych na ten temat jest niewiele. Głównym źródłem tej informacji była chicagowska gazeta w języku jidysz. 7 lipca pojawiła się informacja, że żydowski biznesmen zabił polskiego chłopca w celach rytualnych.
1928
Gladbeck, Niemcy
Dwunastoletni chłopiec został podstępnie zabity w czasie święta Purim. Rany odnalezione na jego ciele świadczyły o tym, że zginął w wyniku mordu rytualnego. Dodatkowo chłopiec padł ofiarą pedofila z homoseksualnymi skłonnościami.
1928
Chorlton, Manchester, Anglia
Uczeń, który nosił nazwisko O’Donell został zamordowany 1 lub 2 grudnia w związku ze świętem Chanuka. Jego gardło zostało podcięte, jego ciało pozbawione było krwi, odnaleziono je na jakimś pustkowiu. Krwi nie było na ubraniu chłopca. Koroner zasugerował, że przed śmiercią ktoś dokładnie umył ręce chłopca i jego śmierć musiała mieć związek z jakimś rytuałem.
1929
Manau, Niemcy
Pięcioletni chłopiec zaginął 17 marca w czasie Paschy. Został odnaleziony w lesie z podciętym gardłem. Policja zatuszowała sprawę i napisała, że to był nieszczęśliwy wypadek, że chłopiec mógł się naciąć natrafiając na gałąź bądź zwierzęcy róg.
1932
Paderborn, Niemcy
Sprawa dotyczyła chrześcijańskiej dziewczyny zamordowanej przez żydowskiego chłopca 18 marca, w okolicach święta Purim. Zabójstwo było dość krwawe, a szczegóły przerażające. Mordercy rozczłonkowali ciało ofiary. Żydowski adwokat doprowadził do tego, że chłopak trafił do szpitala psychiatrycznego, z którego z czasem został zwolniony i spokojnie wyjechał z Niemiec.
1937
Buenos Aires, Argentyna
Historia została opisana w dwóch londyńskich gazetach w Sunday Pictorial i Evening News. Opisano tam historię 2 letniego chłopca Eugenio, który został porwany i zabity dla celów rytualnych. W tej sprawie ujęto 8 sprawców. Jeden z nich powiesił się w celi więziennej. Zbrodnia dokonana była w okolicach święta Purim.
Takie zbrodnie są dokonywane nadal. Gazety o tym milczą. Sprawy są tuszowane. Myślę, że wiele zaginięć dzieci w Polsce szczególnie z okresu lat 90 może mieć związek z rytuałami okultystycznymi. W jednym z ostatnich programów Superwizjer (reportaż dotyczył sprawy Iwony Wieczorek) wypowiadała się adwokat dr Marta Nawrocka – Świętkowiak. Kobieta powiedziała, że w Polsce bez śladu ginie 350 osób rocznie. Te osoby się nie odnajdują. Nie ma po nich żadnego śladu. Co się dzieje z tymi osobami? Giną ludzie w różnym przedziale wiekowym. Myślę, że część z nich pada ofiarą zbrodni rytualnych. Słucham dużo podcastów o tematyce kryminalnej i tematy, że ktoś został zabity w ofierze są całkowicie pomijane. Ciężko takie coś udowodnić, ale takie zbrodnie mają miejsce.
Więcej na ten temat można obejrzeć po angielsku na stronie.
Źródła:
1/ Blood Ritual Philip de Vier
2/ Historyczna wiarygodność Starego Testamentu A. Palla
3/ Tajemnice kabały Marc-Alain Ouknin
4/ W. J. Langbein Tajemnice Biblii
Jeśli chcesz możesz wesprzeć naszą stronę poprzez zakup symbolicznej kawy.Za każde wsparcie serdecznie dziękujemy. Zbieramy na rozwój strony. https://buycoffee.to/archiwum-tajemnic
Zapraszamy do kontaktu przez messenger. Przesyłania nam ciekawych artykułów, pdfów itp.