Dzisiejsze rozrywki były nie do pomyślenia dla Żydów. Żydowi nigdy by nie przyszło do głowy ruszyć w drogę dla odbycia wycieczki lub w celach turystycznych. Wędkarz dla Żyda byłby człowiekiem niespełna rozumu. Rybołówstwo było ciężką pracą, a nie wypoczynkiem.
Dzieci grały w gry polegające na zarzuceniu pierścieni na słupek lub bawiły się piłką. Dorośli grali w kości, kostkami zrobionymi ze szkła, kości słoniowej lub metalu. Jedną z popularnych gier była również gra na planszy, podzielonej na 24 pola 12 liniami równoległymi i jedną linią poprzeczną. Grano także w piłkę, czasem w drużynach, piłkami napełnionymi powietrzem lub wypchanymi puchem. Znany był też rodzaj siatkówki, polegający na rzucaniu piłki w górę, którą gracze stojący w pobliżu próbowali złapać.
Inne gry urządzane na świeżym powietrzu, zdają się bardziej przypominać sport. Zgodnie z tym, co wiemy z Biblii, Izraelici zawsze lubili zapasy i walki podobne do tej, jaką Filistyn stoczył ze sługami króla Saula. Strzelali również do celu strzałami lub z procy.
Pewne jest, że Izrael z odrazą odrzucił obrzydliwe i oburzające widowiska, którymi rozkoszowały się tłumy rzymskie: walki gladiatorów, kończące się z reguły śmiercią człowieka, publiczne egzekucje skazańców, ginących w męczarniach lub od kłów dzikich zwierząt.