,,Księga umarłych" ze starożytnego Egiptu zawierała spowiedź zmarłego przed swymi sędziami na tamtym świecie. Spowiedź świadczy o szacunku, jaki Egipcjanie otaczali zwierzęta. Można w niej przeczytać między innymi: ,,Nie maltretowałem zwierząt. Nie polowałem na małe, ukrywające się w zaroślach zwierzątka. Nie zastawiałem sideł na ptaki bogów".
Ghandi twierdził, że podarunkiem hinduizmu dla świata jest szacunek do zwierząt. Religie hinduskie od zawsze chroniły zwierzęta przed okrucieństwami. Istniała specjalna kasta vaisuasów, której obowiązkiem było się nimi zajmować. Niepisane prawo karmy dotyczy, wszystkich, zarówno ludzi, bogów, jak i zwierzęta. W Bghagavad Gita mowa jest o bohaterze, który akceptuje wejście do raju jedynie pod warunkiem, że wejdzie tam z nim jego pies.
Budda prosi o ,,daya" współczucie, również dla zwierząt. Tak jak Zarathustra zabrania poświęcania ich w ofierze: ,,Zamiast ofiarowywać zwierzęta, pozwólcie im być wolnymi. Pozwólcie im szukać trawy, wody i pieszczoty wiatru. Zwierzęta, które zabijacie, dały wam już swą ofiarę w postaci mleka i wełny. Zawierzyły waszym rękom, które teraz je zabijają".
Pewnego dnia Budda spostrzegł baranka, który zraniony nie mógł nadążyć za stadem. Wziął go na ręce mówiąc :,,Biedna matko o wełniastej sierści, gdziekolwiek pójdziesz, poniosę twoje małe. Lepiej nie pozwolić cierpieć zwierzęciu, niż siedzieć kontemplując zło świata i modląc się w towarzystwie kapłanów".
W czasach cesarza Acoka, żyjącego od 264 do 227 r.p.n.e, buddyści w Indiach zaczęli otwierać pierwsze szpitale przeznaczone dla chorych lub zranionych zwierząt. W Grecji Orfeusz, prorok z Tracji, jak wszyscy wielcy duchem otoczony był kochającymi go zwierzętami. Myśl tego wegetarianina, pozostawała w sercach, jego zwolenników przez tysiąc lat Pitagorasa i Plutarcha.
Plutarch, grecki historyk wykładający w Rzymie, powtarzał słowa Orfeusza dotyczące zwierząt: ,,Tak jak wy, mają dusze...dlatego powstrzymajcie się od spożywania pokarmów na bazie mięsa". ,,Barbarzyństwem jest sprzedawać stare konie, kiedy nie są już użyteczne. Oznacza to, że nie jest się wdzięcznym za oddane usługi. Prawdziwie dobry człowiek winien zatrzymać stare konie i psy, nawet jeśli nie są już użyteczne".
Stary Testament był przyczyną obojętności wobec zwierząt, choć w pewien sposób je doceniał. Księga Rodzaju mówi o ,,przewodnictwie", a nie o ,,dominacji" człowieka nad zwierzętami. Tacy prorocy jak Amos, Ozeasz, Izajasz i Jeremiasz, będą występowali przeciwko składaniu ofiar ze zwierząt, jednak nie odniesie to skutku. Izajasz będzie nawoływał, że jedyną ważną ofiarą jest oczyszczenie duszy. Dopiero Nowy Testament i przyjście Syna Bożego, uwolni świat zwierząt od rytualnych ofiar.
Ewangelie apokryficzne zwracały się głównie do ludu, mając na celu rozpowszechnienie nowych słów Ewangelii, służyły jej podbudowaniu, a także rozrywce, przybierając podobny charakter do greckich przypowieści. Kot, który nie pojawia się w Biblii - występuje w apokryficznej ,,Ewangelii Dwunastu Apostołów": ,,Pewna koteczka poskarżyła się do Jezusa, że nikt nie dał jej jeść. Zabrał ją więc ze sobą, nakarmił, napoił i była mu bardzo wdzięczna. Powierzył ją jednej ze swych uczennic o imieniu Laurencja, która wzięła ją pod opiekę. Niektórzy zaczęli mówić : Oto człowiek, który dba o wszystkie stworzenia".
Im więcej uczymy się poznawać zwierzęta, tym bardziej przekonujemy się, że jedna po drugiej padają bariery, o których myślano, że oddzielają nas od ich świata. Niezwykłe rezultaty osiągnięto w dialogach z małpami. Kiedy treserka goryla Koko przekazała mu gestami z języka głuchoniemych bolesną wiadomość, że jego towarzysz zabaw, kociątko Ali nie żyje, Koko przez cały dzień pozostawała w tej samej pozycji, trzymając się obydwoma rękoma za głowę i odmawiając pożywienia.
Prawdziwy humanitaryzm to nie tylko stosunek człowiek - Bóg, ale również stosunek człowiek - wszystko stworzone - Bóg.
Miłośnikom jedzenia wegańskiego polecam blog: http://www.wegeblog.pl/