Tatuaże powstały bardzo wcześnie. Zwyczaje malowania i tatuowania ciała sięga czasów prehistorycznych. Już około 3000 lat przed narodzeniem Chrystusa na Węgrzech powstawały figurki, których ciała ozdobione były różnymi znakami - najprawdopodobniej były to tatuaże.
Najstarsze udokumentowane ślady tatuowania pochodzą z mumii egipskiej kapłanki żyjącej 2000 lat p.n.e. Ślady te powstały metodą nakłuwania skóry. Bardzo podobną sztukę można zaobserwować na zachowanych malowidłach w grobowcu faraona Sati I wykonanych około 1300 lat p.n.e.
Nawet starożytni pisarze pozostawili ślady świadczące o tym, że ta sztuka już wtedy była znana. Herodot, który żył w V wieku przed naszą erą w swoim "Dziele" opowiada o mężczyźnie, który przekazał tajną informację swojemu zięciowi przez człowieka z wytatuowaną głową.
Tatuaże ostatnio stały się bardzo modne. Bóg powiedział:,,Nie będziecie się tatuować" [Kpł.19.28], ponieważ pragnie naszej wolności. Tatuaże zaś są od czasów starożytności symbolem przynależności do bożka lub ziemskiego pana. Czarownicy przekazywali moc swym adeptom poprzez tatuaż symbolizujący moc, której służył szaman.
Według stanowiska religii chrześcijańskiej dzisiejsze tatuaże odgrywają podobną rolę. Stanowią zaproszenie i przyczółek dla demonów. W duchowym świecie tatuaż postrzegany jest jako znamię duchowej przynależności. Znamię, szczególnie, gdy przybiera formę rysunku lub ornamentu na ciele, jest niczym pieczęć, znak lub sygnał zaś jego najgłębsze znaczenie zakorzenione jest w symbolice blizn, jako ślad kłów ducha.
Zakon Starego Testamentu zakazywał Izraelitom nacinania swojego ciała i robienia sobie tatuaży:,,Nie będziecie nacinać ciała na znak żałoby po zmarłym. Nie będziecie się tatuować. Ja jestem Pan !" [19.28].
