Pieczęć Boga w czasach ostatecznych
Wielu autorów badających księgę Objawienia św Jana skupia się głównie na tym czym będzie znamię Bestii. Warto przybliżyć sobie tematykę odnośnie tego czym być może będzie pieczęć Boga.
Pieczętowanie zawsze oznaczało - i wciąż oznacza - wyciskanie znamienia przynależności, a więc tożsamości. To sprawia obecność Ducha Świętego w człowieku. Ów znak tożsamości niewidzialny dla oczu, widziany jest zawsze przez Boga: Zna Pan tych, którzy są Jego (2 Tm,19), ale też Szatan nie może wejść do człowieka jako świątyni zamieszkiwanej przez Ducha Świętego, ponieważ ,,widzi" ową pieczęć, którą jest Duch Boży. Zatem pieczęć oznacza też bezpieczeństwo.
Apostoł Paweł oświadcza: On też wycisnął na nas pieczęć i zostawił zadatek Ducha w sercach naszych (2 Kor 1,22) oraz: W Nim także i wy, usłyszawszy słowo prawdy, Dobrą Nowinę o waszym zbawieniu, w Nim również - uwierzywszy, zostaliście naznaczeni pieczęcią Duchem Świętym, który był obiecany (Ef 1,13), a także: I nie zasmucajcie Bożego Ducha Świętego, którym zostaliście opieczętowani na dzień odkupienia (Ef. 4:30). Pieczęć ważna jest do ostatecznego dnia zbawienia.
Na tym można by było zakończyć rozmyślania na temat pieczęci, ale pieczęć przede wszystkim na być naznaczona na prawdziwym ludzie Bożym. Warto przybliżyć zasady jakie charakteryzowały kościół proapostolski oraz ważna słowa Chrystusa związane z czasami zbliżającego się końca świata. W 24 rozdziale Ewangelii Mateusza czytamy, jak uczniowie korzystając z chwili odosobnienia, zadali Chrystusowi pytanie: ,,Powiedz nam, kiedy to nastąpi i jaki będzie znak Twego przyjścia i koniec świata? Jezus udzielił im wyczerpującej odpowiedzi. Udzielił im wielu wskazówek jak mają zadbać o swoje życie. Jedna z tych wskazówek brzmiała: ,,A módlcie się, żeby ucieczka wasza nie wypadła w zimie, albo w szabat". (Mt. 24:20). Z kontekstu wynika, że słowa te dotyczą ludzi, którzy będą żyli tuż przed końcem świata. Jezus wiedział, że nawet w czasach ostatecznych znajdą się ludzie, którzy będą przestrzegać prawdziwego dnia odpoczynku i prawdziwych przykazań. Zalecenie, jakie podał uczniom jeszcze bardziej podkreśla ważność święcenia sabatu.
Kościół stworzony przez apostołów bardzo odbiegał od tego jaki wizerunek kościoła mamy obecnie. Przede wszystkim nauka apostołów była nauką czysto biblijną. Biblia była podstawowym jej źródłem. Pierwsi chrześcijanie służyli Bogu w sposób rzadko spotykany w dzisiejszych czasach. Na nabożeństwach nie było żadnych ceremonii - dominowała prostota. Po czytaniu Pisma Świętego i śpiewaniu pieśni ku chwale Pana, wierni modlili się, pouczali, dzielili się doświadczeniami i wspierali się wzajemnie. Nie odmawiano też modlitw za zmarłych. Nie proszono zmarłych o wstawiennictwo, bo nie wierzono jeszcze wtedy w dalsze życie po śmierci. Nie istniał też kult świętych po ich śmierci, bo Biblia wyraźnie zakazuje tego typu praktyk. Wierzono w zmartwychwstanie umarłych przy końcu świata. Stan człowieka po śmierci określano jak o nieświadomy sen. Podstawowym prawem, którego ściśle przestrzegano był Dekalog.
Prawdziwe Przykazania Boże było jedną z głównych cech odróżniających kościół proapostolski od większości kościołów współczesnych, które nie przestrzegają i nie doceniają jego znaczenia. Pewne odłamy chrześcijańskie nauczają, że Jezus zniósł przykazania. Jezus rzekł: Nie sądźcie, że przyszedłem znieść Prawo albo Proroków (Mat.5:17) oraz ,,Zaprawdę bowiem powiadam wam: Dopóki niebo i ziemia nie przeminą, ani jedna jota, ani jedna kreska nie zmieni się w Prawie" (Mat. 5:18). Z tych słów wywnioskować można, że Bóg nie pozwala na żadne zmiany w Jego prawie.
Wszelkie zmiany w prawie nadanym przez Boga powodują, że całkowicie traci ono swoją moc oraz autorytet. Nie da się zaprzeczyć, że przez bezczeszczenie świętego prawa Bóg jest znieważony. Wydawać by się mogło, że obojętnie jaki dzień człowiek będzie uważał za święty to będzie dobrze, ale to Bóg nakazał i wybrał dzień. Tylko jedno z wszystkich przykazań się wyróżnia: ,,Będziesz zważał na szabat, aby go święcić, jak Ci nakazał Pan, Bóg Twój".
Zmiany dnia świętego na niedzielę dokonał w 321 r. Konstantyn Wielki. Chrześcijaństwo przyjął on z powodów politycznych. Konstantyn był poganinem i święcił między innymi: Czcigodny dzień słońca, który to dnie w ówczesnym Rzymie była dzisiejsza niedziela.
Pieczęć Boża jest przeciwieństwem piętna Bestii. Obie symbolizują lojalność w sprawach duchowych. Pierwsza lojalność wobec Boga i Jego przykazań, a druga wobec doktryn kościoła odstępczego zwanego Antychrystem. Piętno Bestii można otrzymać na czoło bądź rękę (Ap.13:16), zaś pieczęć Boga tylko na czoło (Ap.7:3). Czoło symbolizuje umysł, sumienie i charakter (Ez.3:7). Przyjęcie pieczęci na czoło płynie z przekonania. Pieczęć reprezentuje przymierze z Bogiem. Każde przymierze z Nim opiera się na Dekalogu, a Dekalog odzwierciedla jego charakter.
Apokaliptyczną pieczęć umieszczają aniołowie Boży wyłącznie na czołach kościoła Ostatków zwanego 144.000 (Ap.7:1-4). Tłem dla tej pieczęci są w Biblii czasy proroka Ezechiela. Ci, którzy wówczas dochowali wierności Bogu w obliczu ogólnonarodowego odstępstwa Izraela otrzymali specjalny znak na czołach, który zachował ich przy życiu, gdy anioł śmierci wykonywał wyrok na reszcie. (Ez.9).
W czasach ostatecznych wierność Bożym przykazaniom podzieli ludzkość na dwie grupy. Ci, którzy otrzymają pieczęć Boga na czoło nie ulegną zwiedzeniu. i zachowają swoje życie podczas ostatnich plag.
Zachęcamy do wsparcia naszego portalu i postawienia nam symbolicznej kawy. Za każde wsparcie serdecznie dziękujemy. Zbieramy na rozwój strony.