Apokalipsa św Jana cz. I
Apokalipsa św Jana nawiązuje do księgi Daniela w większym stopniu niż do jakiejkolwiek innej księgi Starego Testamentu. Obie księgi zawierają podobne wyrażenia. Obie poruszają te same tematy, jak również zawierają podobne wizje i spojrzenie z tej samej perspektywy. Apokalipsa św Jana jest księgą, którą słuchacze powinni pilnie studiować i rozumieć.
Przepowiednie Jana nie są produktem astrologii, ani spirytyzmu. Są pewne, ponieważ pochodzą wprost sprzed tronu Bożego. Pierwsze proroctwo w księdze Objawienia dotyczy powtórnego przyjścia Chrystusa. Jego powrót został tak samo przedstawiony w księdze Daniela: Oto przychodzi wśród obłoków (Obj. 1:7; Dan. 7:13). Jan piszę wprost, gdy Chrystus powróci: Ujrzy go wszelkie oko, a także ci, którzy go przebili (Obj.1:7).
Jan otrzymał swoją wizję w tak zwany: ,,dzień Pański" (Obj.1:10). Większość chrześcijańskich czytelników natychmiast upatruje w tym dniu niedzieli, ale jest to bardzo błędne myślenie. Jan był Żydem wychowanym na Starym Testamencie. Historia nie zna przypadków nazywania niedzieli dniem Pańskim przed II w. n. e. Dzień Pański powinniśmy postrzegać jako sabat.
Jan w swej wizji widzi ,,co jest, i co się stanie potem" (Obj.1:19). Przesłanie do zborów współczesnych Janowi należy czytać również z proroczej perspektywy - jako przesłanie do przyszłych zborów. Siedem zborów przyrównanych jest do siedmiu gwiazd trzymanych w prawej dłoni Syna Człowieczego. Bóg trzymający gwiazdy w swej dłoni, to Bóg, który panuje nad przeznaczeniem.
Kiedy przeanalizujemy każdy list uderzy w nich nas jedno, że z każdym kolejnym listem obecność Jezusa staje się coraz bliższa:
- Efez: ,,Ten (...) który przechadza się pośród siedmiu złotych świeczników" (Obj.2:21)
- Smyrna: ,,Który był umarły, a ożył" (Obj.2:8)
- Pergam: Upamiętaj się więc, a jeżeli nie, przyjdę do ciebie wkrótce i będę z nimi walczyć" (Obj. 2:16)
- Tiatyra: ,,Trzymajcie się tylko mocno tego, co posiadacie, aż przyjdę" (Obj. 2:25)
- Sardes: ,,Jeśli tedy nie będziesz czujny, przyjdę jak złodziej "(Obj. 3:3)
- Filadelfia: ,,Przyjdę rychło" (Obj. 3.11)
- Laodycea: ,,Stoję u drzwi" (Obj.3:20)
Listy odnoszą się do Kościoła Bożego w każdym wieku - od powstania chrześcijaństwa do powrotu Chrystusa w chwale. Obecnie żyjemy w czasach, które można zakwalifikować do listu do Laodycei zostało to opisane tutaj.
Warto zaznaczyć, że kościół katolicki bardzo przekręca nauki zawarte w Objawieniu św Jana. Duchowni deklarują, że Apokalipsa wcale nie odnosi się do przyszłości, a proroctwa w niej zawarte już się wypełniły za czasów cesarza Domicjana oraz Nerona. Kościół katolicki interpretuje liczbę 666 jako postać Nerona (N=50 E=6 R=500 O=60 N=60). Wszystko byłoby pięknie i proste, że nie musielibyśmy sobie łamać głowy gdyby nie to, że popełniono błąd. Wszyscy są zgodni co do tego, że Apokalipsa powstała około 95 r. po Chr. to jak apostoł Jan mógł zapowiadać poprzez te liczbę nadejście Nerona, który już w tym czasie nie żył od 30 lat ? Tu nie chodzi o Nerona ani żadnego innego cesarza, ponieważ okres proroczy 1260 lat, ma związek ze ,,zwierzęciem wychodzącym z morza".
Dziwne i niespójne obrazy zawarte na kartach Apokalipsy mogą zniechęcić czytelników do zapoznania tej księgi. Jan zachęca by zapoznać się z jej treścią: Błogosławiony, który to odczytuje, i którzy słuchają słów proroctwa. Aby wniknąć w tą księgę należy przede wszystkim wykazać się rozumem: Kto ma rozum, niech liczbę Bestii przeliczy. Jedna z interpretacji tej liczby wiąże się z tytułem: Vicarius Filli Dei, co możemy przetłumaczyć z łaciny na "Zastępca Syna Bożego", czyli jest to oficjalny tytuł najważniejszego człowieka w papieskim systemie.
Wcześniej było wspomniane, że symbolika Apokalipsy oraz Księgi Daniela jest do siebie zbliżona. Warto zapoznać się z symbolem Małego Rogu z księgi Daniela, który odzwierciedla Watykan. Mały róg został opisany w 7 rozdziale księgi Daniela.
- Mały Róg wyłania się wśród dziesięciu rogów - państw wyrosłych na głowie Smoka - historyk A. Flick tak o tym napisał: Z ruin politycznego państwa rzymskiego wyrosło wielkie duchowe imperium w gigantycznej postaci kościoła rzymskiego. Papiestwo odziedziczyło po dawnym Rzymie między innymi miasto na siedmiu wzgórzach, Kurię Rzymską (rzymski Senat), nazwę kościół rzymski, łacinę jako język liturgiczny. Papieże przybrali purpurę i szkarłat cesarzy, a po Konstantynie Wielkim takie tytuły jak: Pontifex Maximus
- Jest inny od pozostałych - Państwo Kościelne było inne od otaczających je królestw Europy, mając charakter religijny, a zarazem moc polityczną
- Jako moc polityczna Mały Róg pojawia się później niż dziesięć rogów - królestw. Przyczynia się do upadku trzech z nich, przerastając je rangą - Trzy plemiona ariańskie krępowały poczynania papiestwa w Italii. Wszystkie trzy upadły za sprawą jego interwencji: w 493 r. Herulowie, w 534 r. Wandalowie, Ostrogoci znaczenie stracili w 538 r., gdy usunięto ich z Rzymu. Wirgiliusz został pierwszym papieżem, który nie poświęcał się wyłącznie sprawom kościoła, ale coraz bardziej angażował się w politykę świata
- Mały Róg prześladuje i wytraca ,,świętych Najwyższego" - Idea inkwizycji zrodziła się w IV wieku, gdy chrześcijaństwo stało się religią państwa. IV laterański zobowiązał w 1215 r. władze świeckie do karania ludzi uznanych przez kościół za heretyków.
- Mały Róg zamierza zmienić czasy i Prawo Boże - Kościół rzymski w swoim katechizmowym nauczaniu usunął przykazanie II, a X rozdzielił na dwa. Dokonał też zmiany w IV przykazaniu, zmieniając dzień odpoczynku na niedzielę.
- Mały Róg bluźni przeciwko Bogu - Greckie słowo blesphemia (bluźnierstwo) obejmuje przywłaszczenie atrybutów Bożych, co papiestwo uczyniło. Stwierdzono, że papież może zmieniać prawa Boże
- Posiada szczególną moc i władzę przez 1260 dni proroczych, ale będzie istnieć do czasów końca - Supremacja papiestwa w Europie rozpoczęła się w 538 r., gdy z Rzymu usunięto Ostrogotów. Wówczas wszedł w życie wydany pięć lat wcześniej edykt przez cesarza Justyniana, który czynił biskupa rzymskiego zwierzchnikiem chrześcijaństwa. Teokracja papiestwa zakończyła się 1260 lat później w 1798 r., kiedy to Francja podjęła interwencję zbrojną. Generał Berthier zajął Rzym, pozbawiając papieża władzy świeckiej. Podczas Rewolucji Włoskiej w 1870 r. papiestwo znów odzyskało swoje wpływy. Nie da się ukryć, że Watykan odgrywa coraz większą rolę na świecie.
W Obj. 13:18 czytamy, że liczba człowieka jest liczbą zwierzęcia. Liczbą tą jest 666. W proroctwie biblijnym szóstka oznacza błąd lub niedoskonałość, podczas, gdy siódemka doskonałość, albo kompletność. Potrójna szóstka oznacza wielką trójcę błędu: smoka, zwierzę oraz fałszywego proroka. Tradycja biblijna każe łączyć liczbę 6 z ludźmi ponieważ zostali oni stworzeni szóstego dnia stworzenia. Liczba 6 symbolizuję samowystarczalność i dumę tego, który nie potrzebuję Boga. Liczba sześć jest także kluczem w proporcjach posągu Nebukadnesara. Nebukadnesar kazał wznieść ten posąg, by zjednoczyć ludy ziemi i boską władzę zastąpić swoją władzą. Trzykrotne powtórzenie liczby 6 nawiązuje do dążenia stworzenia, by zająć miejsce Boga. Liczba 3 jest liczbą Boga. Powtórzenie liczby człowieka trzy razy oznacza wywyższenie człowieka do poziomu boskości, potrójnie świętej. Lucyfer, który podrabia i fałszuje, co Boże również ma swoją trójcę. W jej skład wchodzą: Smok z Nieba (Ap.12:13), Bestia z Morza (Ap.13:1) oraz Bestia z Ziemi (Ap.13:11).
Apostoł Paweł przestrzegał, że odstępstwo wyjdzie z łona kościoła. Do przywódców wczesnego kościoła powiedział wprost: Uważajcie na samych siebie i na całe stado, w którym Duch Święty ustanowił was biskupami, abyście kierowali Kościołem Boga, który On nabył własną krwią. Wiem, że po moim odejściu wejdą między was wilki drapieżne, nie oszczędzając stada. Także spośród was samych powstaną ludzie, którzy będą głosić przewrotne nauki, aby pociągnąć ze sobą uczniów (Dz.20:28-30).
Czy kościół katolicki może mieć powiązania z biblijną Bestią ? Oczywiście, że tak. Biorąc pod uwagę fakt, że bardzo zmienił przykazania Boże oraz głosi niebezpieczne herezje takie jak: nieśmiertelność duszy, czyściec, odpusty oraz bardzo wywyższa matkę Jezusa. Wszystkie te nauki nie mają nic wspólnego ze słowami opisanymi w Biblii.