W poszukiwaniu mitycznego Edenu
Pytanie, czy rajski eden istniał naprawdę zajmowało ludzi od chwili powstania Biblii. Na mapie z 1601 r. usytuowano go w dorzeczu Tygrysu i Eufratu. Gdzieś w tym antycznym krajobrazie Mezopotamii przez wieki lokowano raj. Pojawiła się również nowa zaskakująca teoria, że Eden być może istniał w Afryce Południowej. Kiedy nadeszła pierwsza epoka lodowcowa w historii ludzkości, jedynie na wąskim pasie wybrzeża Afryki Południowej panował klimat na tyle łagodny, żeby umożliwić przetrwanie. Obszar oferował wszystko co niezbędne do życia: tłuszcz, białko, węglowodany, kamienie do produkcji narzędzi i dające schronienie jaskinie.
Jedynie mały obszar Afryki Południowej oferował wszystko, co było człowiekowi niezbędne do przetrwania. Lodowy pancerz skuł szczególnie mocno kontynenty na północy. W Afryce również zrobiło się chłodniej i bardziej sucho. Pozostały jednak małe obszary, na których klimat nadal był łagodny. To na nich przetrwała niewielka grupa ludzi - naszych praprzodków.
Istnieje teoria, że to właśnie w Afryce należy szukać źródeł mitu o Edenie. Nielicznym ocalonym miejsce to rzeczywiście mogło się wydawać rajem. Wspomnienie o nim mogło przetrwać w legendach i opowieściach. Względnie przyjazne warunki pozwalające na przeżycie w epoce lodowcowej panowały jedynie w dwóch regionach: na wybrzeżach Algierii i Afryki Południowej. Według badaczy naszej praojczyzny należy szukać w Afryce Południowej, ponieważ opływają ją stabilne ciepłe i zimne prądy morskie, wybrzeże jest bogate w owoce morza. Poza tym w strefie tzw. tynbosu rośnie 1400 gatunków roślin odpornych na suszę - wiele z nich wytwarza bulwy, tak jak ziemniaki. Jako schron ludziom służyły jaskinie. W czasach, gdy jaskinia zapewniała ludzkości przetrwanie, poziom morza był niższy. Nasi przodkowie nie musieli się obawiać groźnych drapieżników - okolica była zbyt uboga w zwierzynę.
Istnieją również trzy inne nurty sugerujące lokalizacje biblijnego Edenu:
- Północny Iran - archeolog D. Rohl skupia się na Eufracie, Tygrysie, Gichonie i Piszonie - rzekach opisanych w Biblii, jego zdaniem Gichon to rzeka Aras, a Piszon - Uizuhun
- Żyzny Półksiężyc - ziemię od Egiptu aż po deltę Eufratu i Tygrysu
- Zatoka Perska - 15 tysięcy lat temu linia brzegowa przebiegała inaczej, w zatoce Bandar-e Abbas, w cieniu gór Zagros, leżała niegdyś połać pagórkowatego terenu doskonale nadającego się pod uprawę