Długowieczni
Księga Rodzaju mówi, że przeciętny wiek pierwszych dziesięciu patriarchów wynosił 912 lat, jeśli nie liczyć Henocha, którego Bóg zabrał do niebaw wieku 365 lat. Czy należy te lata brać dosłownie?
Niektórzy sugerują, że lata przed potopem należy rozumieć jako księżycowe miesiące, a więc w stosunku 30:1. Nie wyjaśnia to niczego, gdyż wówczas każdy z patriarchów byłby dzieckiem, gdy płodził pierwszego syna - zwykle w wieku kilkudziesięciu lat. Pierwsi patriarchowie po potopie wciąż żyli ponad 400 lat. Wiek zmniejszał się stopniowo, aż sędziwym stawał się człowiek w wieku 70 - 80 lat.
Wiele starożytnych kultur zachowało pamięć o złotym wieku, kiedy ludzie byli długowieczni, a także o stopniowej degeneracji życia na ziemi. Hindusi wierzyli, że ludzie w złotym wieku byli gigantami, którzy dożywali tysiąca lat. Grecy także nazywali ten pierwszy wiek ludzkości złotym, uważając, że ludzie nie starzeli się ani nie znali chorób, a ich praca nie była znojem, lecz przyjemnością.
Według Biblii, ludzie żyli kiedyś około dziesięciu razy dłużej niż obecnie. Czy jest to możliwe? Weźmy pod uwagę, że choroba progeria przyspiesza proces starzenia dziesięciokrotnie, tak, że nastolatki umierają w ciele starej osoby. Możliwe jest, że starzenie było kiedyś dziesięć razy wolniejsze. Fizyk Gerald Schroeder zasugerował, że wolniejszy metabolizm mógłby wydłużyć życie wielokrotnie, a zarazem sprawić, że odkrywane ludzkie skamieniałości nie zdradzałyby zaawansowanego wieku ludzi żyjących przed potopem.
Świadectwo Biblii oraz starożytnych mitów o długowieczności pierwszych generacji ludzi, a także o postępującej degeneracji świata, świadczy, że po potopie w środowisku i w samym organizmach zaszły jakieś drastyczne zmiany. Co z punktu widzenia nauki mogło przyczynić się do tak znacznego skrócenia życia ludzi, o jakim mówi Księga Rodzaju?
Mutacje genetyczne - mogą przyśpieszać proces starzenia. Badania genetyków dowodzą, że ludziom z każdym pokoleniem przybywa omyłek genetycznych. Pierwsze pokolenia musiały zatem mieć ich najmniej, co potwierdzałoby biblijną relację, że Bóg stworzył świat i człowieka bardzo dobrym.
Klimat - długowieczności sprzyjał jednolity, ciepły klimat - dzisiejsze pustynie i obszary polarne pokrywała kiedyś bujna roślinność. Na to, że przedpotopowy klimat sprzyjał długowieczności, wskazuje też waga dinozaurów, która sięgała wtedy 80 ton.A że gady rosną tak długo, jak długo żyją i jedzą gigantyczne rozmiary i waga niektórych dinozaurów świadczą, że dożywały matuzalemowego wieku.
Apotaza - jest genetycznie zaprogramowanym limitem życia ludzkiego. Nasze komórki odradzają się około 50 razy, po czym mechanizm ten przestaje działać i człowiek umiera. Ten zaprogramowany i genetyczny proces pozwala nam osiągnąć maksymalnie 120 lat. Biologiczny proces apotazy sugeruje Boża zapowiedź sprzed potopu: ,,Będzie więc życie jego trwać sto dwadzieścia lat". Wcześniejsza długowieczność ludzi mogła wynikać z posiadania genów, które nie uwydatniły się po zawężeniu populacji do 8 osób z rodziny Noego. Badania nad owadami pokazują, że niewielkie zmiany genetyczne mogą w krótkim czasie przyczynić się do istotnego skrócenia życia.
Promieniowanie - Niektórzy uczeni uważają, że promieniowanie kosmiczne może spowodować nawet masowe wyniszczenie życia na Ziemi. Pochodzi ono między innymi z czarnych dziur, gwiazd neutronowych, nowych oraz supernowych i jak twierdzi amerykański fizyk Hugh Ross może mieć wpływ na długość życia na Ziemi. Z kolei ultrafioletowe promieniowanie słoneczne uszkadza DNA i powoduje mutacje, które przyczyniają się do raka skóry oraz przyśpieszają proces starzenia komórek. Zdaniem naukowców do wielu chorób i skrócenia życia przyczynia się promieniowanie z płaszcza ziemskiego i skał wulkanicznych. Nie występowało ono przed potopem, gdyż aktywność sejsmiczną powodują ruchy tektoniczne, które są pochodną potopu. Wcześniej skały pokrywała gruba warstwa gleby, którą potop zmył.
Człowiek mógłby żyć znacznie dłużej, gdyby nie czynniki powstałe w rezultacie potopu. Potop stanowi linię demarkacyjną między patriarchami, którzy żyli blisko 1000 lat, a tymi, których wiek spadał, aż osiągnął granicę obecnych 70-80.
