Woda

Woda od zarania dziejów pojmowana jest jako rodzaj pramaterii. Wiele legend i przypowieści opowiada o wodzie życia, środku leczniczym, uzdrawiającym wszelkie choroby. Woda o niezwykłych właściwościach występuje w tzw. miejscach mocy. 

Uważa się ją za symbol chaosu i rozpuszczenia się w bezmiarze. W Biblii opisywane są wody chaosu, nad którymi unosi się duch boży. Z niej powstają wszelkie formy i powracają do niej w chwili rozkładu. 

Woda miała też znaczenie w obrzędach oczyszczenia. Zmywała brud i grzech: I wyleję na was wodę czystą i będziecie oczyszczeni od wszelkich nieczystości. (Ezechiel 36,25). Rytuały oczyszczenia są stosowane w wielu religiach. Dziś między innymi hindusi rozpoczynają swój dzień od obmycia się w Gangesie. Żydowscy rabini często podkreślali, że mycie jest bardziej skuteczniejsze od brania leków, a brud prowadzi do pomieszania zmysłów. 

Według wierzeń ezoterycznych mycie ciała wodą jest konieczne, ponieważ przez cały dzień nabieramy od ludzi, z którymi się stykamy cząstek ich ciała eterycznego i astralnego na siebie. Woda jest elementem ściągającym i wchłaniającym w siebie chętnie nie tylko materię fizyczne, ale również materię eteryczną i astralną. Oczyszczające  działanie wody uznają wszystkie religie. 

W rytualnych kąpielach zanurzenie w wodzie symbolizowało umieranie, a wynurzenie śmierć. U Egipcjan i Babilończyków to właśnie woda miała zapewnić ponowne narodzenie i powrót do życia po śmierci. W starożytnym Egipcie skrapiano wodą mumię zmarłych, aby zapewnić im życie po śmierci. 

Wodzie przypisywano też moc wieszczą i moc sądzenia. Odbicie w wodzie traktowano jako rodzaj wyroczni. Przyglądanie się jej powierzchni może wprowadzić w jasnowidczy trans. W słynnych wyroczniach istniały źródła wróżebne np. źródło Kassotis w wyroczni Apollina w Delfach. Starożytni Rzymianie wierzyli, że wrzucanie drobnych monet do zbiorników wodnych przynosi szczęście. 

Od najdawniejszych czasów wiązano również z wodą właściwości lecznicze. W Grecji słynne sanktuaria poświęcone Heraklesowi były umiejscowione przy gorących źródłach w Termopilach i Aidepsos. Tradycję uzdrawiających źródeł leczniczych łaźni kultywowali również Rzymianie. Siłę uzdrawiania przypisywano też rzeką. Do najsłynniejszych pośród nich należały: Ganges, Nil, Tybr, Jordan i Eufrat. 

Do wielu miejsc mocy, w których występują owiane sławą cudowności źródełka, przyjeżdżają po wodę nieraz całe rzesze osób. Do najsłynniejszych źródełek tego typu należy niewątpliwe ujęcie wody w Lourdes we Francji. Z piciem wody w Lourdes związane są liczne uzdrowienia paranormalne, w tym również potwierdzone przez specjalną komisję lekarską. 

Ciekawe jest to, że kult uzdrawiających źródełek widoczny jest niekiedy w nazwach miejscowości. Przykładem takiego miejsca jest miejscowość Święta Woda niedaleko Białegostoku. Trzy wieki temu niewidomy szlachcic Bazyli Popiernik po przetarciu oczu wodą ze źródełka znajdującego się w miejscowości Święta Woda odzyskał wzrok.Ten cud sprawił, że szlachcic postanowił wznieść tam kaplicę.  

W medycynie często pomijana jest wartość lecznicza tylko picia wody. Zachęcam do wysłuchania wykładu pana Jerzego Zięby odnośnie właściwości leczniczych wody. Woda ma niezwykłą moc i nie powinniśmy tego bagatelizować. Być może woda kryję jeszcze więcej tajemnic niż to co do tej pory o niej wiemy. Na dzień dzisiejszy jej zagadkę próbuje rozwiązać Dr Masaru Emoto, który bada wodę od wielu lat. Opierając się o swoje odkrycia dr Emoto opublikował zbiór fotografii zatytułowany: Wieści z wody. Dr Emoto odkrył, że woda reaguje na nasze myśli i słowa oraz, że potrafi je odzwierciedlić. Zależnie od tego, jakie wysyłano słowa w kierunku kropli wody, jej kryształki po zamrożeniu ukształtowały się w zupełnie inne formy krystaliczne. Co ciekawe badania prowadzono również w kierunku oddziaływania na wodę słowa pisanego, muzyki i symboliki.