Drzewo życia i kabała
Drzewo Życia (inna nazwa: Drzewo Stworzenia), łacińska nazwa ,,Systema Sephiroticum" Forma obecna stworzona została w okresie renesansu, odbiega ona od dawnej hebrajskiej i tej pierwszej oryginalnej umieszczonej na zwojach z Qumran (znad morza martwego). Niestety forma oryginalna nie zachowała się do naszych czasów.
Drzewo Życia składa się z dziesięciu Świętych Sefirot i łączących je dwudziestu dwóch linii. Samo słowo "sefira" ma to samo etymologiczne pochodzenie co słowo "sfera", więc nazwy te stosowane są czasami zamiennie. Niektóre źródła podają, że Drzewo życia reprezentuje Adama, takim, jakim był, nim zgrzeszył, jednak bardziej wiarygodna i powszechna jest teza, że Sefiry oznaczają cechy, emanacje Boga, przy pomocy których stworzył On świat, natomiast 22 drogi między nimi odnoszą się do liter alfabetu hebrajskiego, które stały się narzędziem stworzenia. Sefir jest dziesięć, gdyż w rozumieniu hebrajskim liczba ta nie ma końca, co wyraża podstawowy atrybut boskości - Ein Sof ("bezkres" w wolnym tłumaczeniu). Każdej z Sefir przypisuje się pewne właściwości, lecz niestety na przestrzeni dziejów - a zwłaszcza od czasów renesansu, kiedy Systema Sephiroticum włączono do tzw. nowoczesnej astrologii - uległ on tak wielu wpływom, że trudno jest określić ich pierwotne znaczenie. To wiedzą już chyba tylko Chasydzi. Linie łączące wszystkie Sefiry nazywane są także Ścieżkami Wiedzy lub Drogami Poznania.
Można zatem powiedzieć, że Sefiry są cechami boskimi dostępnymi ludziom, jeśli przejdą wszystkie Ścieżki (jeśli wystarczająco się rozwiną). Górna najwyższa Sfera Keter, interpretuje Istote Najwyższą, sfera najniższa interpretuje świat materialny, ludzkość. Ponad najwyższą Sferą widnieje tzw. Horyzont Nieskończoności. Inaczej zwany Czarnym Księżycem Komnatą Gaff. Jest to miejsce w Niebiańskim Pałacu Najwyższej Istoty, gdzie przebywają ludzkie dusze, zarówno przed urodzeniem, jak i po śmierci. Otwarta została w dniu stworzenia, a drzwi jej zatrzasną się gdy dzień sądu dobiegnie końca (lub nie, niektóre źródła wspominają o odtworzeniu świata lub światów).
Ostatnia sefira, Malkhuth, jest sferą Ziemi, materii i fizycznego ciała. Malkhuth jest związkiem sefirot z całego Drzewa. Nazywa się ją często Szekchinah, boską obecnością w świecie. W kabale Szekchinah jest żeńskim pierwiastkiem w Bogu, boską królową i córką. Wyższe sefiroty spływają do niej przez Jesod. Jako ostatnia sefira, jest wejściem do boskości, sferą, w której człowiek zaczyna swoją wspinaczkę na Drzewo. Wspinanie się na Drzewo, wznoszenie się przez sfery, może być traktowane jako podróż do planu astralnego.
Mathers i Crowley opracowali rozległy system powiązań i współzależności klasyfikujący liczne zjawiska w kategoriach 10 sefirot i 22 Dróg , to znaczy linii łączących sefiroty na diagramie Drzewa Życia. Te drogi są związane z 22 głównymi atutami talii kart tarota i 22 literami alfabetu hebrajskiego. Owe powiązania i współzależności wykorzystywane są w medytacji do osiągnięcia zrozumienia istoty danej sefiry lub drogi przez rozmyślania nad zjawiskami i symbolami z nimi związanymi. Stosuje się je również w działaniach magicznych, by wzbudzić i skupić siłę. Na przykład - spełniając rytuał nienawiści, można użyć przedmiotów i pojęć związanych z Geburah, przywołuje się siłę niszczącej energii w sobie i świecie zewnętrznym, by zadać nią druzgocący i niszczący cios ofierze.