Ku-klux-klan
Od ponad stu lat Ku-klux-klan kojarzy się z nienawiścią rasową i złem w najczystszej formie.
Historycy wyobrębniają trzy główne ruchy w obrębie Ku-Klux-Klanu. Pierwszy z nich powstał w latach 60. XIX w., drugi we wczesnych latach 20. XX w., trzeci zaś na początku lat 50. Dla badaczy wiedzy ezoterycznej i historii tajnych organizacji najciekawszym jest jednak pierwotny Klan, założony w okresie wojny secesyjnej.
Ku-Klux-Klan powstał w niespokojnym okresie, który nastąpił po zakończeniu działań wojennych w latach 1861 - 65, zwanych wojną secesyjną. Konfederaci Południa zostali pokonani przez unionistów z Północy i zobowiązani do spłacenia reperacji wojennych. Głównym punktem ustaleń w ramach kapitulacji było zobowiązanie południowych stanów USA do zniesienia segregacji rasowej i uwolnienia czarnych niewolników, którzy byli dotąd nie tylko integralną częścią południowego stylu życia, ale także podstawą gospodarki rolniczego Południa.
Pewnej nocy 1866r., w biurze sędziego miasteczka Pulaski w stanie Tennessee, spotkało się sześciu białych mężczyzn z wpływowych rodów z zamiarem utworzenia tajnej organizacji dla obrony dawnych praw i przywilejów. Byli to weterani konfederackiej armii, którym nie było dane zasmakować gorączki bitwy. Wszyscy podzielali obawy białej społeczności i przekonanie, że nadszedł kres białej cywilizacji Południa. Grupa szybko zaczęła przyciągać zwolenników. W odpowiedzi na ich oczekiwania założyciele powołali dwa komitety - jeden, który miał zająć się wyborem nazwy dla organizacji, drugi do ustalenia sposobów działania. Wkrótce wielu zdecydowało, że ruch przyjmie nazwę Ku-Klux-Klan. Nazwa organizacji prawdopodobnie wywodziła się od greckiego słowa kuklos oznaczającego krąg. Znawca organizacji William Randel twierdzi, że słowo "Klan" jest świadomym nawiązaniem do klanowej tradycji szkockich rodzin szlacheckich. Płonący krzyż, który stał się symbolem tradycji Ku-Klux-Klanu, również może być postrzegany jako nawiązanie do szkockiej tradycji - tak właśnie w średniowiecznej Szkocji zwoływano klany na wojnę.
Atmosfera tajemnicy otaczała także rytuały i normy zachowań w obrębie ruchu. Założyciele celowo wprowadzili element okultyzmu, aby podbudować mit wszechpotężnego tajnego bractwa. Poszczególne funkcje i szczeble ruchu nosiły często wyszukane nazwy, takie jak np. ,,Wielki cyklop". Na tajne spotkania wybierano zwykle ponure i odludne miejsca, np. opuszczone kościoły lub ukryte w lesie polany. Z biegiem lat aura tajemniczości przeniosła się na inne obszary działania Klanu. Szeregowych członków ruchu zwano ,,upiorami". Wymyślono także tajny kalendarz, w którym miesiące, tygodnie dni i godziny określano tak mrocznymi nazwami jak: ,,posępny", ,,krwawy" lub ,,czarny". Członkowie Klanu nosili na spotkania kaptury z otworami na oczy, aby ukryć swą tożsamość. Białe szaty miały nadawać członkom bractwa upiorny wygląd. Dla dopełnienia złowieszczego obrazu, zaczęto nawet używać specjalnych szat dla koni.
Niektórzy badacze uważają, że okultystyczne elementy obecne w rytuałach i filozofii Klanu należy łączyć z postacią Alberta Pike'a. Mimo, że wielu obserwatorów podkreśla, że Pike nigdy nie był członkiem Klanu, wiele wskazuje, że ten były generał armii Konfederatów był otwartym rzecznikiem poglądów ruchu i autorem wielu rytualnych obrzędów wykorzystywanych we wczesnych latach historii Ku-Klux-Klanu. Jako płodny pisarz z upodobaniem parający się okultyzmem, Pike był oddanym obrońcom praw Indian, ale w swoich pismach podkreślał wielokrotnie, że niewolnictwo w tej czy innej formie jest nieodłącznym elementem każdego systemu. Jego największym osiągnięciem w dziedzinie nauk ezoterycznych było odrodzenie Szkockiej Loży Masońskiej na południu USA.
Głównymi formami działalności Klanu w pierwszych latach istnienia były publiczne parady i nocne eskapady, które miały budzić przerażenie w ofiarach. Członkowie Klanu zwykli też pić litr wody, tłumacząc, że po latach spędzonych w piekle nieustannie pali ich pragnienie.
Dziś Ku-Klux-Klan jest typowo faszystowską organizacją, karmiącą się prawicowymi poglądami niewykształconej biedoty z wiejskich obszarów Południa. Zmienił też swój wizerunek, rezygnując z ekstrawagancji na rzecz nazistowskiego militaryzmu.