Badania etnograficzne wskazują, że ludzie interesowali się snami o śmierci już w zamierzchłej przeszłości. W tradycjach Wschodu, w społeczeństwach, w których religie wytworzyły wiele teorii dotyczących interpretacji snów, a także wykształciły się tak niezwykłe praktyki jak joga marzeń sennych. W tradycjach religijnych Zachodu mowa jest o snach, w którym pojawiają się wysłannicy Boga, dusza opuszcza ciało i wędruję do świata podziemnego lub śniący zostaje obdarzony magicznymi mocami, czy umiejętnościami.
Sny o śmierci pojawiają się często w wyniku silnych stresów związanych z relacjami międzyludzkimi, problemami w szkole, punktami zwrotnymi w życiu lub samym zbliżaniem się śmierci. Mogą być one rezultatem śmiertelnej choroby lub śmierci ukochanej osoby, przed i po której któryś z członków rodziny często zostaję odwiedzony we śnie przez zmarłego. Do najważniejszych prac poświęconych snom o śmierci należy zaliczyć psychologiczne prace Carla G. Junga, według którego sny o śmierci mają związek z uniwersalnymi i pierwotnym wyobrażeniom transformacji. Współpracowica Junga Marie Louise von Franz twierdzi,że sny umierających ludzi można zinterpretować jako przygotowanie świadomości do głębokiej przemiany oraz kontynuacji życia po śmierci.
Klasyfikacją i interpretacją snów o śmierci zajmują się uczeni. Edgar Herzog stara się prześledzić związki między snami a starożytnymi mitami oraz dokonuję analizy pięciu rodzajów lub sekwencji snów o śmierci : wyparcie treści snów o śmierci, kiedy śniący nie chcę stawić czoła sytuacji śmierci; sny o zabijaniu, w których zabójca zawiera ze śmiercią pewien rodzaj porozumienia; archaiczne w formie sny o demonach śmierci, złożone z elementów mitologicznych; sny o krainie umarłych, w których archaiczne mity mają związki z miłością, prokreacją, narodzinami i ponownymi narodzinami; oraz sny o śmierci będące wyrazem procesu rozwoju, w których spotkanie ze śmiercią stanowi odbicie osobowości śniącego sprzyjające jej rozwojowi.
Hendrik Vande Kemp wyróżnia następujące rodzaje marzeń sennych : sny telepatyczne, czyli sny członków rodzin, w których pojawia się umierająca osoba zapowiadająca im swoją śmierć; sny hipermnetyczne ( hipermnezja- nadczynność pamięci przejawiająca się w wyjątkowo silnej wyrazistości wspomnień), w których zmarły przekazuje informacje zapomniane na jawie przez śniącego; sny prorocze, w których śniący przepowiada czas własnej śmierci; sny archetypowe, w których śmierć pojawia się w formie symbolicznej; sny objawieniowe w których zmarły objawia religijne lub filozoficzne prawdy śniącemu, a ten obiecuje przekazać je dalej.