Spośród upośledzonych nędzarzy wałęsających się po drogach i placach dla Żydów, najgroźniejsi byli opętani. Tylko starannie dobrany egzorcyzm, mógł przynieść wyzwolenie od złego ducha. Wśród rabbich trafiali się zawodowi egzorcyści. Chrystus wyraźnie na nich wskazuję, zwłaszcza w odpowiedzi danej tym, którzy oskarżają go o wypędzanie czartów ,,przez Belzebuba". Egzorcyści wędrowali z miasta do miasta wykonując swoją pracę.
Żydzi jak i inne narody starożytności, nie dopuszczali myśli o istnieniu chorób psychicznych. Najlepszym wyjaśnieniem wydawało się zawsze działanie złych duchów. Skąd się wzieły demony ? Były to oczywiście upadłe anioły, ale może także - jak twierdzili niektórzy - dzieci spłodzone przez Adama, zanim w wieku 130 lat zrobił on syna ,,na obraz i podobieństwo swoje". Demony są zazwyczaj niewidzialne, lecz jeśli u progu domostwa rozsypać przesiany popiół, nazajutrz rano można czasem zobaczyć pozostawiony przez nie ślad, podobny do śladów kogucich. Złe siły znajdują wszędzie, ale przede wszystkim w zrujnowanych budowlach, na bagnach, w cieniu niektórych drzew i ustępach. Żydzi obawiali się, że jeśli mężczyzna spał samotnie to mógł stać się ofiarą Lilit, demona żeńskiego.
Żydzi głosi również, że osoby bardzo przestrzegający zakazów i nakazów religijnych będą chronieni przez swoje anioły. W obronie przed demonami zalecało się również modlitwę. Niestety, wielu Izraelitów, nawet bardzo wierzących, nie poprzestawało na legalnych środkach obrony. Wielu nosiło skrycie amulety.
Prawo sporządziło dokładny spis praktyk zakazanych. Czarownik, wróżbita, wieszczek, guślarz, wywoływacz duchów zostali potępieni. Astrologia była równie surowo potępiana. Księga Jubileuszów, dobrze znany apokryf, zapewniała, że astrologii uczyli upadli aniołowie, w Księgach Sybillińskich zaś nazwano ją ,,nauką zgubną, z której rodzi się wszelkie zło".
Dlaczego zatem, jak wynika ze świętego tekstu, praktykowano astrologię w dawnych czasach ? Dlaczego niektórzy rabbiowie bronili jej wykazując, że astrologia mówi prawdę ? Na przykład wtedy, gdy królowi Nemrodowi gwiazdy wyjawiły, że narodzi się dziecię, którego potomstwo wyruguje rasę chaldejską, wkutek czego rodzice Abrahama musieli go ukryć. Albo też wówczas, gdy astrologia wyjaśniała zachowanie żony Potifara w stosunku do młodego Józefa zapowiedzią otrzymaną od gwiazd. Wróżba głosiła, że z Józefa kobieta ta otrzyma potomka, nie wiadomo było wszkaże, czy dziecię narodzi się z niej, czy też z jej córki Asenat, co według zdania rabbich właśnie miało miejsce.
Wróżbom i astrologii nie przypisywali Żydzi wprawdzie tak doniosłej roli, jak ówcześni Rzymianie. Zpewnością jednak liczyli się z nimi w życiu codziennym i brali je pod uwagę przy wyborze imion dla dzieci. Niezgodność do tej tematyki wśród rabbich jest uderzająca. Jeden z nich mawiał: ,,Planeta, pod którą człowiek się rodzi, decyduje o jego mądrości i bogactwie". Inny stwierdzał:,,Gwiazdy nie mają wpływu na los Izraelitów".
Patrz też: Lilith