Giganci zamieszkujący wyspy gigantów

Wiele kultur w swoim folklorze zachowało pamięć o istnieniu gigantów. Napisano na ich temat wiele książek. Niestety do dziś nie mamy żadnego oficjalnego dowodu potwierdzającego ich istnienie. Giganci według legend zamieszkiwali rozmaite tereny na świecie. Jeden z tropów potwierdzający istnienie gigantów prowadzi nas w okolice wysp Aruba, Curaçao i Bonaire. Warto zaznaczyć, że wyspy te kiedyś stanowiły jednolitą całość. Niestety wyspę w przeszłości nawiedziło wielkie tsunami które spowodowało, że wyspa rozpadła się na 3 części. 

Ślady świadczące o istnieniu gigantów w Egipcie

Badania historycznych tekstów, hieroglifów i malowideł oraz odkrycia licznych artefaktów, zmumifikowanych szczątków oraz sarkofagów wskazują na to, że w starożytnym Egipcie, że kiedyś tamte tereny zamieszkiwali giganci. 

Giganci w Ameryce Północnej i Południowej

Doniesienia o gigantach i wielkich szkieletach są częścią historiografii obu Ameryk. Wiele indiańskich plemion z Ameryki Północnej wspomina o gigantycznych ludziach, którzy żyli i przemierzali kiedyś tereny zamieszkałe przez ich przodków. W ciągu 200 lat w Ameryce zebrano około 1000 opisów dotyczących szkieletów ludzi mierzących około 2,3 m i więcej. 

Szczątki gigantów poszukiwane w starożytności

Archeologia wbrew powszechnemu przekonaniu nie narodziła się kilka wieków temu. Pod koniec I wieku, tuż po druzgocącej klęsce powstania żydowskiego zdławionego przez Tytusa, żydowski historyk Józef Flawiusz napisał, że popularna stała się pewna nowa praktyka. Starożytni przyrodoznawcy, którzy byli prekursorami naszych współczesnych naukowców, zaczęli odkopywać kości gigantów, po czym badali je, dokumentowali i katalogowali. Ci dawni uczeni identyfikowali te szczątki jako należące do wielkich herosów starożytności: Heraklesa, Achillesa oraz różni bogowie i potwory opisywane przez greckie i rzymskie legendy. 

W pobliżu nadmorskiego miasta Lladundo w północnej Walii połóżonego na terenie wyniesionym ponad 220 metrów ponad poziom Morza Irlandzkiego znajduje się starożytna kopalnia miedzi, znana pod nazwą Great Orme, która pochodzi z epoki brązu, to jest 3500 p.n.e. W kopalni tej znaleziono ponad 2500 oburęcznych młotów. Największy z nich waży 30 kilogramów. Warto podkreślić, że największy z używanych obecnie oburęcznych młotów waży 9 kilogramów. 

Jeśli odpowiednio przeskalujemy starożytnych, tak by byli zdolni do pracy tym narzędziem, okaże się, że robotnicy w tej kopalni miedzi musieli być gigantami mierzącymi od 3,7 metra do 5,5 metra wzrostu. 

Korytarze kopalni ciągną się kilometrami, zbadano około jej 6 kilometrów. Kopalnia ta ma 9 poziomów i wydobyto z niej ponad 1700 ton miedzi. To bardzo imponujące jak na tamte czasy i społeczność, która nie używała prądu elektrycznego. 

Kim są giganci i skąd przybyli ? W Biblii istnieje pewna wskazówka, która mówi, że są to ,,ci upadli", znani jako Nephilim. Istnieje hipoteza, że megalityczne pomniki jak: Stonehenge, piramidy w Egipcie, pomniki na Wyspie Wielkanocnej i w innych miejsach zbudowała rasa starożytnych gigantów. Obecnie zakłada się, że te potężne głazy i bloki wymagają jakiś mechanicznych urządzeń. Gdyby ktoś miał 6 metrów wzrostu i trzymał kamień o długości 5,5 metra, być może umieszczenie go na jakieś powierzchni nie byłoby dla niego trudne. 

Sumeryjska tabliczka z wyobrażeniem króla giganta 

Wzmianka z gazety polskiej z

Wiele wzmianek mówiących o gigantach z całego świata często wspomina o śladach w postaci sześciu palców u rąk i nóg. Pojawiają się też opisy o podwójnym rzędzie zębów. 

Podczas burzliwej kampanii wojskowej, która miała miejsce przed naszą erą, Dawid, dowódca Izraelitów wydał zwycięską bitwę armii Filistynów, w której szeregach walczyło wielu mężczyzn o posturze gigantów. Większość z nich zginęła podczas bitwy. Biblijny komentator podaje, że ludzie Dawida zwrócili uwagę w czasie badania ciała jednego z nich na pewne niezwykłe charakterystyczne cechy : ,,Pokazał się tam cżłowiek wielkiego wzrostu, który miał u jednej ręki po sześć palców i po sześć palców u każdej nogi". 

Zgodnie ze starożytnymi tekstami ludzie i giganci rzadko żyli razem w zgodzie. Manuskrypt noszący nazwę ,,Apokalipsa Barucha" pochodzący z I wieku naszej ery i zachowany jedynie w Biblii syryjskiej z VI lub VII wieku naszej ery, zdaje się podawać pochodzenie gigantów : ..Ludzie na początku byli gigantami. Ci pierwsi giganci byli bardzo rozwinięci intelektualnie, artystycznie i fizycznie; mieli władzę nad ptakami i zwierzętami...źle się zachowali i Bóg ich opuścił, a miejsce ich zajął zwyczajny człowiek". 

Peruwiańskie legendy opowiadają o zamierzchłych czasach, kiedy niziny dawnego Peru najechała rasa gigantycznych ludzi, którzy przybyli statkami z Oceanu Spokojnego, przepędzając Inków do ich fortec położonych wysoko w Andach. Inkowie twierdzą, że giganci nie przywiedli kobiet i ponieważ byli za wielcy dla kobiet z plemienia Inków to stali się homoseksualistami. Pewnego dnia spadł za to na nich ogień i strawił ich. 

Zęby giganta zostały odkryte w 1935 roku w Chinach w sklepie zielarskim. Zęby badali różni specjaliści i doszlo zgodnie do wniosku, że są one uderzająco podobne do ludzkich, aczkolwiek miały dwukrotnie większy rozmiar. Obliczono, że musiały należeć do hominida mierzącego około 3,6 metra wzrostu. 

...