Atlantyda

Atlantyda i Bahamy 

,,Posejdon dostał w udziele wyspę Atlantydę i osadził tam potomków swoich i jednej kobiety śmiertelnej w jakiejś takiej okolicy tam wyspy. Od brzegu morza aż do środka całej wyspy była równina. Blisko tej równiny, ale znowu ku środkowi, jakoś na pięćdziesiąt stadiów oddalona, była góra, niewysoka ze wszystkich stron. A Posejdon pagórek ten odciął od reszty lądu naokoło, bo porobił z morza i z ziemi na przemian szereg większych i mniejszych kół współśrodkowych. Dwa z ziemi, a z morza trzy, jakby cyrklem obrócił ze środka wyspy - ze wszystkich stron jednakowo były oddalone - tak że ludzie tam dostępu nie mieli" (relacja Kritiasa do Solona)

Była to piękna zamieszkana przez żeglarzy kraina, z zaawansowaną technologią, monumentalną architekturą oraz wspaniałą stolicą. Opis mitycznej Atlantydy został przekazany przez Platona w 400 roku przed naszą erą. Według Platona Atlantyda została zniszczona przez kataklizm w 9600 roku przed naszą erą. Historycy datują zaś narodziny współczesnej cywilizacji na co najmniej 1000 lat później. 

Porównując współczesną wiedzę ze starożytnymi manuskryptami naukowcy wysuneli teorię, że cywilizacja Atlantydów została pogrzebana przez lodowce Antarktydy.Motyw potopu, który zalewa i zmazuje z powierzchni ziemi całe krainy, obecny jest w przekazach takich ludów, jak Sumerowie i amerykańscy Indianie. Wspomina o nich również Biblia. Inna teoria głosi, że zniknięcie Atlandtydy, związane jest ze zjawiskiem zwanym przez naukowców dryfującymi kontynentami, albo płytami tektonicznymi. Skorupa ziemska może przesunąć się nagle i bez ostrzeżenia, tak szybko, że całe kontynenty mogą znikać bez śladu. 

Jeśli rzeczywiście 10 000 lat temu istniała już rozwinięta cywilizacja, to jest możliwe, że potrafiła ona przewidzieć nadchodzącą katastrofę i się ewakuować. Jeśli przyjmiemy, że część Atlantydów przeżyła katastrofę, to niewykluczone, że udało im się zabrać ze sobą fragmenty swojego świata. Być może to właśnie jakaś część przedmiotów wpadła w ręce Piri Reisa, tureckiego admirała w 1513 r. Być może korzystając z tych planów morskich sporządził on swoją własną mapę. Zastanawiające jest w jaki sposób na mapie z 1513 roku mogło się znaleźć wschodnie wybrzeże Ameryki Południowej, nie mówiąc już o Antarktydzie, którą odkryto dopiero w 1820 roku. Na mapie Oranteusza Fineusza (w 1531 r. odnaleziono jej kopie) możemy zauważyć całą Antarktydę, z wyraźnie zaznaczonymi szczegółami, takimi jak: góry, równiny i rzeki. Wszystkie